آنفو (ANFO) مخفف Ammonium Nitrate Fuel Oil به معنای نیترات آمونیوم سوخت نفت است. این ماده یک ماده منفجره ارزان قیمت و رایج است که در معادن، ساخت و ساز و آتش بازی استفاده می شود.
آنفو ANFO حدودا 90 درصد از 2.7 میلیون تن مواد منفجره مورد استفاده سالانه در آمریکای شمالی (معدن و …) را شامل می شود. مزایایی نظیر هزینه کم و سهولت استفاده ممکن است بر سایر مزایا نظیر مقاومت در برابر آب، تعادل اکسیژن، سرعت انفجار بالاتر یا عملکرد در ستونهای با قطر کوچک بیشتر باشد. ANFO همچنین به طور گسترده در کاهش خطر بهمن استفاده می شود.
فهرست مطالب
پیشینه و تاریخچه آنفو
در سال ۱۹۱۸، یک مهندس آمریکایی دیگر به نام هارولد ای. اوسترهاوس (Harold E. Osterhaus) این ماده منفجره را به نام “ANFO” ثبت اختراع کرد. نام ANFO از حروف اول عبارت “Ammonium Nitrate Fuel Oil” گرفته شده است.
در اوایل دهه ۱۹۲۰، آنفو به طور گسترده در معادن روباز برای انفجار سنگ و خاک استفاده شد. این ماده منفجره به دلیل قدرت انفجاری بالا و قیمت نسبتاً پایین، گزینه مناسبی برای این کاربرد بود.
در دهه ۱۹۳۰، آنفو در کاربردهای نظامی نیز مورد استفاده قرار گرفت. از آنفو برای ساخت بمبها، مینها و نارنجکها استفاده شد.
در طول جنگ جهانی دوم، آنفو به طور گسترده در کاربردهای نظامی استفاده شد. از آنفو برای انفجار ساختمانها، تاسیسات و تجهیزات دشمن استفاده شد.
پس از جنگ جهانی دوم، استفاده از آنفو در کاربردهای نظامی و غیرنظامی افزایش یافت. آنفو به طور گسترده در معادن، ساخت و ساز و همچنین در کاربردهای نظامی استفاده میشود
جزء سوخت ANFO معمولاً دیزل است، اما به جای آن از نفت سفید، غبار زغال سنگ، بنزین و ملاس استفاده شده است. افزودن آلومینیوم پودری، حساسیت را بالاتر برده و سبب می شود تا با سهولت بیشتری منفجر شود.
ترکیبات آنفو
آنفو (ANFO) یک ماده منفجره قدرتمند است که از مخلوط کردن آمونیوم نیترات (NH4NO3) با سوخت فسیلی مانند بنزین یا نفت تولید میشود. نسبت معمول آمونیوم نیترات به سوخت فسیلی در آنفو ۹۴٫۵٪ به ۵٫۵٪ است.
آمونیوم نیترات یک ماده منفجره کم انفجار است که به تنهایی حساسیت کمی به ضربه، جرقه و حرارت دارد. سوخت فسیلی به عنوان یک عامل پرانفجار عمل میکند و حساسیت آمونیوم نیترات را افزایش میدهد.
پودر آلومینیوم نیز گاهی به آنفو اضافه میشود تا قدرت انفجاری آن را افزایش دهد. آلومینیوم در اثر انفجار آنفو به ذرات کوچکی تبدیل میشود که با آزادسازی انرژی زیادی باعث افزایش قدرت انفجار میشوند.
آنفو یک ماده منفجره ارزان و نسبتاً ایمن است که به راحتی قابل حمل و استفاده است. این ماده منفجره در معادن روباز، ساخت و ساز و همچنین در کاربردهای نظامی استفاده میشود.
کاربردهای آنفو
آنفو یک ماده منفجره قدرتمند است که کاربردهای مختلفی دارد. برخی از کاربردهای اصلی آنفو عبارتند از:
معادن: آنفو به طور گسترده در معادن روباز برای انفجار سنگ و خاک استفاده میشود. این ماده منفجره به دلیل قدرت انفجاری بالا و قیمت نسبتاً پایین، گزینه مناسبی برای این کاربرد است.
ساخت و ساز: آنفو گاهی اوقات در ساخت و ساز برای انفجار سنگ و خاک، و همچنین برای تخریب ساختمانهای قدیمی استفاده میشود.
نظامی: آنفو در کاربردهای نظامی نیز استفاده میشود. از جمله کاربردهای نظامی آنفو میتوان به استفاده در بمبها، مینها و نارنجکها اشاره کرد.
علاوه بر این کاربردهای اصلی، آنفو در کاربردهای دیگری نیز استفاده میشود. به عنوان مثال، از آنفو برای ایجاد موج شوک در آزمایشهای عمرانی و زمینشناسی نیز استفاده میشود.
در اینجا برخی از کاربردهای خاص آنفو آورده شده است:
**در معادن، آنفو برای انفجار سنگ و خاک در مراحل مختلف استخراج استفاده میشود. به عنوان مثال، از آنفو برای انفجار سنگهای روی سطح زمین برای باز کردن مسیر برای تجهیزات استخراج استفاده میشود. همچنین از آنفو برای انفجار سنگهای زیرزمینی برای ایجاد فضا برای استخراج استفاده میشود.
**در ساخت و ساز، آنفو گاهی اوقات برای انفجار سنگ و خاک در مراحل مختلف ساخت و ساز استفاده میشود. به عنوان مثال، از آنفو برای انفجار سنگهای روی سطح زمین برای ایجاد مسیر برای ساختوساز استفاده میشود. همچنین از آنفو برای انفجار سنگهای زیرزمینی برای ایجاد فضا برای ساخت و ساز استفاده میشود.
**در نظامی، آنفو در بمبها، مینها و نارنجکها استفاده میشود. بمبهای آنفو معمولاً برای انفجار ساختمانها و تاسیسات استفاده میشوند. مینهای آنفو معمولاً برای جلوگیری از عبور نیروهای دشمن استفاده میشوند. نارنجکهای آنفو معمولاً برای انفجار اهداف نزدیک استفاده میشوند.
**در کاربردهای عمرانی و زمینشناسی، آنفو برای ایجاد موج شوک استفاده میشود. موج شوک میتواند برای آزمایش استحکام ساختمانها و سازهها استفاده شود. همچنین میتواند برای مطالعه ساختار زمین استفاده شود.
خطرات جدی آنفو
آنفو یک ماده منفجره قدرتمند است که می تواند خطرات جدی ایجاد کند. برخی از خطرات جدی آنفو عبارتند از:
1.انفجار: آنفو می تواند در اثر ضربه، جرقه یا حرارت منفجر شود. انفجار آنفو می تواند منجر به خسارات جانی و مالی گسترده شود.
2.آتش: آنفو یک ماده قابل احتراق است که می تواند آتش بگیرد. این ماده می تواند باعث آتش سوزی شود.
3.انتشار گاز: آنفو در هنگام انفجار گازهای سمی منتشر می کند. این گازها می توانند باعث مسمومیت شوند.
4.صدمات فیزیکی: انفجار آنفو می تواند باعث صدمات فیزیکی جدی به افراد و اموال شود. این صدمات می تواند شامل شکستگی استخوان، پارگی بافت و سوختگی باشد.
5.صدمات روانی: انفجار آنفو می تواند باعث آسیب روانی به افراد شود. این آسیب می تواند شامل استرس، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد.
نکات ایمنی برای استفاده از آنفو
برای کاهش خطرات آنفو، مهم است که از آن به درستی و ایمن استفاده شود. برخی از نکات ایمنی برای استفاده از آنفو عبارتند از:
- **فقط افراد آموزش دیده و مجاز باید با آنفو کار کنند.
- **آنفو باید در مکان های ایمن و دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری شود.
- **آنفو باید به درستی بسته بندی و حمل شود.
- **آنفو باید فقط در شرایط ایمن و کنترل شده استفاده شود.
مقررات جهانی استفاده از آنفو
مقررات جهانی استفاده از آنفو هنوز در حال توسعه است، اما برخی از اصول کلی وجود دارد که باید رعایت شود. این اصول عبارتند از:
- احترام به حریم خصوصی: آنفو باید به گونه ای استفاده شود که حریم خصوصی افراد را حفظ کند. این شامل جمع آوری داده ها بدون رضایت افراد، استفاده از داده ها برای اهداف غیرمجاز، یا انتشار داده ها بدون محافظت از هویت افراد می شود.
- عدالت: آنفو باید به گونه ای استفاده شود که عدالت را در جامعه ارتقا دهد. این شامل استفاده از آنفو برای مبارزه با تبعیض، حمایت از حقوق بشر، و بهبود زندگی افراد می شود.
- مسئولیت پذیری: آنفو باید به گونه ای استفاده شود که مسئولیت پذیر باشد. این شامل شفافیت در نحوه جمع آوری و استفاده از داده ها، پاسخگویی به نگرانی های افراد، و جبران خسارت در صورت استفاده نادرست از آنفو می شود.
برخی از مقررات خاص استفاده از آنفو نیز در سطح ملی و بین المللی وجود دارد. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا قوانینی را در مورد جمع آوری و استفاده از داده های شخصی وضع کرده است. سازمان ملل نیز قوانینی را در مورد استفاده از آنفو برای اهداف بشردوستانه و توسعه ای تصویب کرده است.
در مورد استفاده از آنفو در بایرن آلمان، قوانین خاصی وجود دارد که باید رعایت شود. به عنوان مثال، قانون حفاظت از داده های آلمان (DSGVO) به افراد حق می دهد که از نحوه جمع آوری و استفاده از داده های شخصی خود مطلع شوند و در صورت لزوم، این داده ها را حذف کنند.
نمونه بلایای نیترات آمونیوم
درست است. نیترات آمونیوم یک ماده شیمیایی پایدار است، اما می تواند در شرایط خاص به صورت انفجاری تجزیه شود. این امر می تواند در اثر گرما، شوک، یا تماس با مواد قابل اشتعال رخ دهد.
در انفجار Oppau در سال 1921، یک انبار حاوی 4000 تن نیترات آمونیوم منفجر شد و باعث کشته شدن 560 نفر و زخمی شدن بیش از 2500 نفر شد. این انفجار بزرگترین انفجار غیر هسته ای در تاریخ اروپا بود.
فاجعه شهر تگزاس در سال 1947 یکی از مرگبارترین انفجارهای صنعتی در تاریخ ایالات متحده بود. در این انفجار، یک کشتی که حاوی 2300 تن نیترات آمونیوم بود، منفجر شد و باعث کشته شدن بیش از 580 نفر و زخمی شدن بیش از 5000 نفر شد. این انفجار همچنین باعث تخریب گسترده در شهر تگزاس سیتی شد.
فاجعه ریونگچون در سال 2004 یکی از مرگبارترین انفجارهای صنعتی در تاریخ کره شمالی بود. در این انفجار، یک کارخانه تولید کود که حاوی 1500 تن نیترات آمونیوم بود، منفجر شد و باعث کشته شدن بیش از 100 نفر و زخمی شدن بیش از 500 نفر شد.
حملات نروژ در سال 2011 توسط تیموتی مکوی انجام شد. مکوی در یک انفجار که در یک ساختمان دولتی در اسلو رخ داد، 77 نفر را کشت. او همچنین در یک انفجار نیترات آمونیوم در یک اردوگاه جوانان در غرب نروژ، 8 نفر دیگر را کشت.
انفجار شرکت کود غربی در سال 2013 در غرب، تگزاس، باعث کشته شدن 15 نفر و زخمی شدن بیش از 160 نفر شد.
انفجارهای تیانجین در سال 2015 باعث کشته شدن 173 نفر و زخمی شدن بیش از 700 نفر شد.
انفجار بیروت در سال 2020 باعث کشته شدن بیش از 200 نفر و زخمی شدن بیش از 6500 نفر شد.
این انفجارها نشان می دهد که نیترات آمونیوم یک ماده خطرناک است که باید با احتیاط ذخیره و حمل شود. مقررات ایمنی برای ذخیره و حمل نیترات آمونیوم در سراسر جهان وجود دارد، اما این مقررات همیشه رعایت نمی شوند.
